Monthly Archives Grudzień 2015

W pierwszym etapie, każdemu uczestnikowi transakcji przypisuje się minimalny zysk, jaki osiągają podmioty niezależne w tego rodzaju transakcjach. W drugim etapie, wszelkie pozostałe po podziale w pierwszym etapie zyski dzielone są pomiędzy podmioty powiązane uczestniczące w danej transakcji zgodnie z zasadami, jakie ustaliłyby podmioty niezależne uczestniczące w takiej transakcji. Jeżeli suma osiągniętych przez podmioty powiązane zysków jest niższa niż suma zysków przypisanych w pierwszym etapie, to zyski przypisane podlegają zmniejszeniu. Korekta dokonywana w etapie drugim uwzględnia funkcje ekonomiczne ważne, tj. najistotniejsze dla tworzenia wartości i zysków powstających w wyniku transakcji (patrz warunki porównywalności transakcji).

Przedstawienie metody i sposobu kalkulacji zysków wskazywać ma organom podatkowym, jak podatnik kalkuluje swój zysk z transakcji. Z praktyki gospodarczej wiadomo, że nie każda transakcja nakierowana jest bezpośrednio na uzyskanie wymiernych zysków, co nie musi oczywiście oznaczać poniesienia wydatków w celu innym niż osiągnięcie przychodów.

Umowy w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Polska zawierają generalnie podobne zapisy dotyczące opodatkowania poszczególnych kategorii dochodów uzyskiwanych przez podmioty zagraniczne w Polsce i podmioty polskie za granicą. Jednakże z uwagi na fakt, iż mogą tu wystąpić pewne różnice zaleca się, w przypadku podmiotów osiągających dochody zarówno w Polsce jak i za granicą, zapoznanie się z treścią właściwych umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. W tym celu prezentuje się poniżej listę państw, z którymi Polska zawarła umowy w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu wraz z oznaczeniem Dz.U., w którym opublikowano konkretną umowę:

Jeżeli amortyzacji przedmiotu leasingu dokonuje korzystający i spełnione są pozostałe warunki określone w art. 17f (leasing „finansowy”), a po upływie podstawowego okresu leasingu finansujący przenosi na osobę trzecią własność przedmiotu umowy oraz wypłaca korzystającemu z tytułu spłaty jego wartości uzgodnioną kwotę, wówczas, zgodnie z art. 17h, koszt uzyskania przychodów u finansującego stanowić będzie różnica pomiędzy wartością początkową przedmiotu umowy a spłatą wartości początkowej (oczywiście, kosztem uzyskania przychodu u finansującego będzie również ww. kwota wypłacona korzystającemu). Zgodnie z art. 17a pkt 7, spłatą wartości początkowej jest faktycznie otrzymana przez finansującego w podstawowym okresie umowy leasingu, w ramach ustalonych w umowie leasingu opłat, równowartość wartości początkowej przedmiotu umowy. Innymi słowy, spłata wartości początkowej odnosi się do tzw. części „kapitałowej” opłat leasingowych.

Specjalna strefa ekonomiczna, zgodnie z przepisami ustawy 6 z 20.10.1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. Nr 123, poz. 600 ze zm.), jest wyodrębnioną, niezamieszkaną częścią terytorium RP, na której może być prowadzona działalność gospodarcza. Ustanowienie strefy następuje w drodze rozporządzenia RM. Takie rozporządzenie określa:

Odpisów amortyzacyjnych (umorzeniowych) dokonuje się na podsta- 4 wie aktualnego planu amortyzacji, określającego stawki i kwoty rocznych odpisów poszczególnych środków trwałych.

Nie każdy przypadek sprzedaży rzeczy lub praw majątkowych znacznie 8 poniżej wartości rynkowej będzie stanowił podstawę do określenia wysokości przychodu przez urząd skarbowy. Warunkiem takiego prawa urzędu skarbowego jest bowiem:

Przepis art. 11 dotyczy przerzucania dochodu pomiędzy podmiotem krajowym i zagranicznym (przerzucanie dochodów w obrocie międzynarodowym) oraz pomiędzy podmiotami krajowymi (przerzucanie dochodów w obrocie krajowym). Obu tym sytuacjom poświęcone zostały zasadniczo odrębne przepisy. W przypadku przerzucania dochodów w obrocie międzynarodowym stosuje się ust. 1-3 oraz ust. 5a i 5b komentowanego art. 11. Międzynarodowy transfer dochodów może mieć miejsce pomiędzy:

Przepisy w zakresie prowadzenia ewidencji zawarte są w RachU. Przepi- 2 sy ustawy stosuje się do następujących podatników podatku dochodowego od osób prawnych, mających siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:

Działanie funduszy emerytalnych reguluje ustawa z 28.8.1997 r. o orga- 11 nizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych (Dz.U. Nr 139, poz. 934 ze zm.). Jak wynika z art. 2 tej ustawy, fundusz emerytalny jest osobą prawną, utworzoną na podstawie zezwolenia Komisji Nadzoru Ubezpieczeń i Funduszy Emerytalnych, której przedmiotem działalności jest gromadzenie środków pieniężnych i ich lokowanie, z przeznaczeniem na wypłatę jego członkom, po osiągnięciu przez nich wieku emerytalnego. Fundusze emerytalne są tworzone, zarządzane i reprezentowane na zewnątrz przez towarzystwa emerytalne.

Podkreślenia wymaga fakt, że wprowadzenie przez ustawodawcę pojęć ograniczonego i nieograniczonego obowiązku podatkowego nie zapobiega automatycznie podwójnemu opodatkowaniu, definiowanemu jako opodatkowanie tego samego dochodu osiągniętego przez jednego podatnika tym samym rodzajem podatku w tym samym okresie przez dwie jurysdykcje podatkowe. Wynika to z tego, że „większość Państw, obok opodatkowania krajowego majątku i krajowych transakcji opodatkowuje ponadto kapitał zlokalizowany i transakcje zawarte za granicą, jeśli ich beneficjentem jest podatnik-rezydent tego kraju (…). Jednocześnie jednak żadne z tych Państw nie powstrzymuje się od opodatkowania transakcji zawartych lub kapitału zlokalizowanego na swoim terytorium, nawet jeśli ich beneficjentem jest podatnik-nierezydent (…)” (K. Vogel, A Commentary to the OECD, UN and US Model Conventions for the Avoidance of Double Taxation of Income and Capital, Kluwer Law International London-The Hague-Boston 1997). Powyższą sytuację ilustruje przedstawiony rysunek. obowiązku podatkowego

Ustawodawca enumeratywnie wylicza wymogi, jakie muszą być łącznie 4 spełnione przez podmioty, które chcą utworzyć podatkową grupę kapitałową. Można wyróżnić warunki formalne i materialne utworzenia podatkowej grupy kapitałowej. Do warunków formalnych należy: