W doktrynie prawa cywilnego w odniesieniu do definicji pojęcia „przedsiębiorstwo” istniejącej w stanie prawnym przed 25.9.2003 r. wymieniano także niemajątkowe składniki przedsiębiorstwa z reguły nieobjęte wyliczeniem z art. 551 KC w jego poprzednim brzmieniu, w tym m.in.:

Definitywność wydatku oznacza, że wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona. Przykładowo, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione przez podatnika na naprawę samochodu służbowego po wypadku, jeżeli podatnik uzyska z tego samego tytułu wypłatę odszkodowania od ubezpieczyciela. Jednakże, jeżeli wartość wypłaconego odszkodowania jest niższa od rzeczywiście poniesionych przez podatnika wydatków na naprawę tego samochodu, różnica tych kwot będzie stanowić u podatnika koszt uzyskania przychodów. W przypadku, gdy podatnik otrzyma refundację wydatku, który uprzednio odliczył jako koszt uzyskania przychodów, powinien dokonać korekty deklaracji podatkowej za właściwy miesiąc lub wykazać kwotę zrefundowanego wydatku jako przychód. Podobne stanowisko zajął również NSA. W wyroku z 17.1.1996 r. (SA/Kr 1826/95, POP 1998/2) stwierdził m.in., że:

W przypadku zamknięcia ksiąg przed upływem przyjętego przez podatnika roku podatkowego, następnym okresem podatkowym będzie okres od dnia otwarcia ksiąg rachunkowych do końca przyjętego nowego roku podatkowego. Przepis art. 12 ust. 1 RachU stanowi, że księgi rachunkowe otwiera się:

Kontrola ceny może być dokonana również na podstawie art. 14 ust. 3 PDOPrU. Zgodnie z tym artykułem, organ podatkowy może określić wartość rzeczy i praw będących przedmiotem odpłatnego zbycia, jeżeli odbiega ona – bez wskazania przyczyn – od wartości rynkowej. Zastosowanie tego przepisu nie jest ograniczone do transakcji pomiędzy określonymi podmiotami, grupami podmiotów, lecz dotyczy wszystkich transakcji, w tym również transakcji pomiędzy podmiotami powiązanymi. Zgodnie z art. 14 ust. 2 wartość rynkowa rzeczy lub praw majątkowych jest określana na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miej sca odpłatnego zbycia.

Podatkowa grupa kapitałowa traci swój status podatkowy albo na skutek upływu okresu obowiązywania umowy ojej utworzeniu, albo z powodu naruszenia któregoś z warunków koniecznych do utrzymania specjalnego statusu podatkowego. W związku z tym, że niektóre wymogi muszą być spełnione jedynie w okresie przed założeniem grupy, ich naruszenie już w okresie działania grupy nie spowoduje utraty przez grupę jej statusu. Przykładowo, ustawodawca przewiduje, że spółki tworzące podatkową grupę kapitałową nie mogą mieć przed utworzeniem grupy zaległości podatkowych i innych, do których stosuje się przepisy OrdPU, z zastrzeżeniem ust. 2a. Oznacza to, że funkcjonująca już grupa i wchodzące w jej skład spółki mogą mieć takie zaległości. O ile, w przypadku upływu okresu obowiązywania umowy można zapobiec utracie szczególnego statusu grupy przez zmianę istniejącej umowy lub zawarcie i zarejestrowanie nowej umowy, to naruszenie warunków uznania podatkowej grupy kapitałowej za podatnika podatku dochodowego powoduje nieodwołalnie utratę statusu podatnika.

Niezależnie od wypełnienia przesłanek warunkujących powstanie po- 16 datkowej grupy kapitałowej i zarejestrowania umowy o jej utworzeniu przez naczelnika urzędu skarbowego, w celu utrzymania swojego statusu podatkowa grupa kapitałowa musi przestrzegać określonych w ustawie rygorów. Utrzymanie statusu podatkowej grupy kapitałowej uzależnione jest od:

Przepisy prawa polskiego nie definiująjednostki organizacyjnej, aczkolwiek pojęcie to jest używane w licznych aktach prawnych. I tak art. 33 KC stanowi, że jednostka organizacyjna, której przepisy szczególne przyznają osobowość prawną, jest osobą prawną. O jednostce organizacyjnej można powiedzieć przede wszystkim, że jej cechą charakterystyczną jest posiadanie pewnej, choćby minimalnej struktury organizacyjnej. O tym, czy dana jednostka organizacyjna posiada odrębny majątek, zdolność prawną i procesową oraz czy odpowiada własnym majątkiem za zobowiązania, decy- dująprzepisy prawne. Wszystkie powyższe uprawnienia przyznane zostały osobom prawnym. W doktrynie prawa cywilnego jednostki organizacyjne, które podlegają rejestracji i majązdolność sądową, określa sięjako ułomne osoby prawne.

Jeżeli ustalona przez urząd, z uwzględnieniem opinii biegłych, wartość przedmiotu sprzedaży (nieruchomości, prawa majątkowego lub innych rzeczy) odbiega co najmniej o 33% od wartości podanej przez strony umowy, koszty opinii biegłych ponosi sprzedający.

Podatnik podejmujący działalność po raz pierwszy, może przyjąć za rok podatkowy rok kalendarzowy albo inny okres kolejnych 12 miesięcy.

Wątpliwości, co do ustalenia daty uzyskania przychodu należnego, mogą sprawiać umowy charakteryzujące się tym, że samo wydanie rzeczy stanowiącej przedmiot tych umów nie oznacza pełnej realizacji celu, dla osiągnięcia którego umowy te zostały zawarte. Z taką sytuacją mamy do czynienia w przypadku umowy komisu, umowy kolportażu prasy itp.

Przepisy dotyczące podatkowej grupy kapitałowej zostały wprowadzone do PDOPrU z 1.1.1996 r., na podstawie ustawy z 13.10.1995 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 142, poz. 704). Przepisy te umożliwiały nadanie grupie spółek kapitałowych, która spełnia ściśle określone warunki, szczególnego statusu podatnika podatku dochodowego, odróżniającego tę grupę od innych podmiotów prowadzących działalność gospodarczą.

Również w przypadku podziału osoby prawnej OrdPU przewiduje na- 17 stępstwo prawne, jednak w znacznie ograniczonym zakresie. Artykuł 93c OrdPU stanowi zasadę, że w przewidziane przepisami prawa podatkowego uprawnienia osoby prawnej wykreślonej z właściwego rejestru na skutek podziału wstępują: