Blog Archives

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji pojęć „siedziba” i „zarząd”, dlatego w kwestiach tych należy odwoływać się do przepisów Kodeksu cywilnego. Artykuł 41 KC stanowi, że jeżeli ustawa lub oparty na niej statut nie stanowią inaczej, siedzibą osoby prawnej jest miejscowość, w której ma siedzibę jej organ zarządzający. Przepisy KC nie zawierają definicji zarządu. Należy jednak przyjąć, że posiadanie zarządu na terenie Polski oznacza sytuację, w której organ zarządzający osoby prawnej znajduje się na terenie Polski. Przepisy KC przy rozpatrywaniu kwestii położenia siedziby osoby prawnej przyznają nadrzędne znaczenie zapisom ustawy konstytuującej byt konkretnej osoby prawnej albo statutowi opartemu na ustawie. W przypadku gdy ani ustawa ani statut nie wskazują siedziby osoby prawnej (jako miejscowości), przez siedzibę rozumie się miejsce położenia jej organu zarządzającego. W praktyce jednak siedzibę osoby prawnej określa ustawa lub statut osoby prawnej.

Praktyczny aspekt sformułowania szczególnych zasad ustalania wartości rynkowej niektórych dóbr i usług odnosi się do kwestii, czy i w jakim zakresie stosować należy wyliczone w art. 11 ust. 2 i 3 metody szacowania dochodów. Są to bowiem podstawowe i wyłączne metody szacowania dochodów. Tylko w jednym przypadku rozporządzenie określa, że metodę rozsądnej marży stosuje się do określenia właściwego wynagrodzenia zleceniobiorcy za świadczenie usług badawczych (§ 16 SzacDochR).

Przykładowo, jeśli podatnik, który zamierza uruchomić w nowym zakładzie produkcję materiałów budowlanych poniósł w trakcie roku podatkowego wydatki na przeszkolenie kadry inżynierskiej, która ma nadzorować działalność produkcyjną, to będzie mógł zaliczyć poniesione z tego tytułu wydatki do kosztów danego roku podatkowego jedynie wówczas, gdy jeszcze w tym roku faktycznie rozpocznie swoją działalność podstawową (produkcję materiałów budowlanych). Jeśli natomiast uruchomienie produkcji nastąpi dopiero w następnym roku podatkowym, podatnik będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na szkolenie kadry inżynierskiej zakładu dopiero w roku uruchomienia produkcji. Dopiero wówczas bowiem podatnik uzyska przychody, w związku z którymi poniósł wydatki na szkolenie pracowników zatrudnionych bezpośrednio przy produkcji. Powyższe wynika z faktu, że w komentowanym przepisie ustanowiono regułę, zgodnie z którą podatnik może potrącić koszty uzyskania przychodów poniesione w latach podatkowych poprzedzających dany rok podatkowy, jeśli dotyczą one przychodów danego roku podatkowego.

– 1) pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, a także otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów),

Dywidendy. Dywidendy są podstawowym rodzajem przychodów 3 z tytułu udziału w zyskach osób prawnych. Dywidendami są kwoty, co do zasady, rocznego zysku netto osoby prawnej przeznaczone do podziału po- między członków, wspólników bądź akcjonariuszy osoby prawnej. Podstawą do wypłaty dywidendy jest uchwała podjęta przez właściwy organ osoby prawnej. Do podjęcia uchwały o podziale zysku osiągniętego w roku obrotowym niezbędne jest uprzednie podjęcie uchwały o zatwierdzeniu sprawozdania finansowego za ten rok. Zasady podziału czystego zysku są nieco odmienne w zależności od rodzaju osoby prawnej dokonującej tego podziału. Sam fakt podjęcia uchwały o wypłacie dywidendy nie powoduje powstania obowiązku podatkowego po stronie członka, wspólnika czy też akcjonariusza osoby prawnej. Obowiązek ten powstaje dopiero w momencie wypłaty bądź postawienia dywidendy do dyspozycji osób uprawnionych do jej otrzymania.

Pożyczki i kredyty. Jeżeli podatnik udzieli podmiotowi z nim powiążą- 28 nemu pożyczki (kredytu) lub otrzyma taką pożyczkę (kredyt) niezależnie od ich celu i przeznaczenia, albo też udzieli lub otrzyma w jakiejkolwiek postaci gwarancję lub poręczenie, ceną rynkową za taką usługę są odsetki lub prowizja, jakie uzgodniłyby za taką usługę, świadczoną na porównywalnych warunkach, podmioty niezależne.

PDOPrU definiuj e na własne potrzeby poj ęcie 2 składników majątkowych. Są nimi aktywa w rozumieniu cytowanej wyżej ustawy o rachunkowości, czyli aktywa rzeczowe i obrotowe pomniejszone o przejęte długi funkcjonalnie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą zbywcy, o ile długi te nie zostały uwzględnione w cenie nabycia, o której mowa w art. 16g ust. 3 PDOPrU. Ustawa nie stanowi, co należy rozumieć pod pojęciem długu. Nie ulega wątpliwości, że do długów należy zaliczyć zobowiązania zarówno bilansowe jak i pozabilansowe zaciągnięte przez podatnika.

Nieruchomości to, zgodnie z art. 46 § 1 KC, części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Prawa majątkowe wyróżnia się, uwzględniając interes ekonomiczny uprawnionego, który te prawa realizuje. W związku z powyższym do praw majątkowych zalicza się w szczególności:

Nie ma zatem podstawy do zastosowania, w przypadku zwrotu dopłat otrzymanych w walucie obcej, postanowień zawartych w zdaniu 3 art. 15 ust. I ustawy. Podwyższenia lub obniżenia kosztów o różnicę wynikającą z różnych kursów walut występujących między dniem zarachowania a dniem zapłaty dokonuje się wyłącznie w przypadkach, gdy poniesione koszty są kosztami uzyskania przychodów.

Przepisy regulujące powstawanie, ustrój i funkcjonowanie spółek kapi- 4 talowych w organizacji zawarte są w KSH. Spółkami tymi mogą być wyłącznie spółka z o.o. lub akcyjna. Spółki kapitałowe w organizacji nie mają osobowości prawnej, aczkolwiek mogą, na podstawie art. 11 § 1 KSH, we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywane. Sposób reprezentacji spółki z o.o. w organizacji reguluje art. 161 § 2 KSH. Spółkę może reprezentować zarząd albo pełnomocnik powołany jednomyślnie uchwałą wspólników. Odmienne uregulowanie dotyczy tylko spółki jednoosobowej, ponieważ takiej spółki nie może reprezentować jedyny wspólnik, z wyłączeniem zgłoszenia spółki do sądu rejestrowego. Do chwili ustanowienia zarządu spółki akcyjnej w organizacji jest ona reprezentowana przez wszystkich założycieli działających łącznie albo przez pełnomocnika ustanowionego jednomyślną uchwałą założycieli.

Odmienna sytuacja miałaby miejsce wówczas, gdyby spółka wypłaciła udziałowcom odsetki z tytułu dysponowania podzielonym między wspólników zyskiem na cele związane z realizacją działalności gospodarczej spółki.

Zgodnie z treścią umów o unikaniu podwójnego 17 opodatkowania, których stronąjest Polska, termin „odsetki” oznacza dochody z wszelkiego rodzaju roszczeń wynikających z długów, zarówno zabezpieczonych jak i niezabezpieczonych, w szczególności dochody z pożyczek publicznych, obligacji lub skryptów dłużnych wraz ze świadczeniami pochodnymi. Co do zasady, umowy w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu stanowią, iż dochody z odsetek wypłacanych w państwie źródła osobie zagranicznej podlegają opodatkowaniu zarówno w Polsce, jak i w państwie siedziby tej osoby (wyjątek, np. umowa z Hiszpanią, zgodnie z którą odsetki opodatkowane sąjedynie w państwie siedziby).