W tym miejscu warto wspomnieć o sytuacji, kiedy na skutek niedoszacowania aportu dochodzi do pokrycia udziałów/akcj i wkładami niepieniężnymi (aportami) o wartości rynkowej wyższej niż wartość objętych w zamian udziałów/akcji. W takim przypadku nie mamy do czynienia z agio, jednak korzyść, jaką z tego tytułu otrzymuje spółka, również nie podlega opodatkowaniu (pismo MF z 27.10.1998 r., PB4/BA-802-5143/426/98, Dor.Podat. 1998/11/33).

Podatnicy zobowiązani są do sporządzania dokumentacji podatkowej w przypadku transakcji, w związku z którymi zapłata należności wynikających z takich transakcji dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową (raj podatkowy), jeżeli łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość 20 000 euro.

Zgodnie z treścią art. 7a ust. 3 PDOPrU, w przypadku poniesienia straty 3 przez którąkolwiek ze spółek tworzących podatkową grupę kapitałową w okresie przed zawiązaniem tej grupy, strata ta nie podlega pokryciu z dochodu osiągniętego przez podatkową grupę kapitałową. Należy także zauważyć, iż przy ustalaniu dochodu poszczególnych spółek wchodzących w skład podatkowej grupy kapitałowej nie stosuje się, zgodnie z brzmieniem art. 7a ust. 1 PDOPrU, przepisów art. 7 ust. 5 PDOPrU, które dotyczą możliwości kompensowania strat podatnika z dochodem uzyskanym w kolejnych latach podatkowych po roku poniesienia straty. Oznacza to, iż dochód spółki wchodzącej w skład podatkowej grupy kapitałowej nie może być pomniejszony w okresie funkcjonowania tej grupy o stratę poniesioną w latach ubiegłych, zarówno w przypadku gdy strata ta powstała w okresie przed, jak i w czasie funkcjonowania podatkowej grupy kapitałowej.

Czas trwania umowy o utworzeniu podatkowej grupy kapitałowej powi- 9 nien wynosić co najmniej 3 lata podatkowe. Z treści przepisu art. la ust. 1 pkt 2 PDOPrU wynika, iż możliwe jest zawarcie umowy o utworzeniu podatkowej grupy kapitałowej na czas nieokreślony. W tym przypadku należałoby jedynie zamieścić klauzulę o możliwości wypowiedzenia umowy, ale dopiero po upływie trzech lat istnienia grupy. W celu uniknięcia negatywnych skutków podatkowych, rozwiązanie umowy za wypowiedzeniem powinno nastąpić na koniec roku podatkowego.

Przepisy podatkowe nie definiują pojęcia nieruchomości, tak więc przy 2 posługiwaniu się tym określeniem należy odnieść się do innych gałęzi prawa. Unormowania KC zawierają definicję nieruchomości obowiązującą w całym systemie prawa polskiego. Nieruchomościami, w rozumieniu art. 46 § 1 KC, są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny przedmiot własności. Przepisem szczególnym określającym zasadę wyodrębniania nieruchomości lokalowej jest ustawa z 24.6.1994 r. o własności lokali (Dz.U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 ze zm.). Z omówionej definicji można wyodrębnić trzy rodzaje nieruchomości:

Organy podatkowe uprawnione są do określania dochodu oraz należnego podatku, o ile ustalą, że:

– 1) miały miejsce powiązania pomiędzy stronami transakcji,

Stosownie do art. 15 ust. 4 ustawy z 15.2.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (….) koszty uzyskania przychodu sąpotrącalne w tym roku, którego dotyczą. Zasada ta w odniesieniu do wydatków, których charakter przesądza o tym, że nie mogą być ściśle związane z konkretnym przychodem, powinna być rozumiana w ten sposób, że wydatki takie potrącalne są w tym roku, którego dotyczą, zatem w roku ich poniesienia, skoro żadne zdarzenie gospodarcze nie stanowi przesłanki do potrącenia ich w innych okresach”, (wyrok NSAz 18.7.1997 r., I SA/Wr 1928/96, Biul.Inf. Dodatek nr 20 z 20.9.2003 r., Koszty uzyskania przychodów).

Przychód wspólnika z udziału w spółce osobowej określa się na podstawie posiadanego udziału, przy czym ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie określa, co to jest za udział. Teoretycznie możemy mieć do czynienia z udziałem w: przychodzie, dochodzie, kosztach, zyskach lub stratach.

W celu ustalenia podlegającej opodatkowaniu nadwyżki wartości majątku otrzymanego przez spółkę przejmującą nad wartością nominalną wydanych udziałowcom/akcjonariuszom spółki przejmowanej lub dzielonej udziałów/akcji spółki przejmującej, która to nadwyżka przypada na udziały/akcje spółki przejmującej w spółce przejmowanej lub dzielonej, należy ogólną wartość przejętego majątku przemnożyć przez procentowy udział spółki przejmującej w kapitale zakładowym spółki przejmowanej lub dzielonej. Od otrzymanej w ten sposób kwoty odejmuje się koszty objęcia (nabycia) udziałów/akcji w spółce przejmowanej lub dzielonej, określone na podstawie art. 15 ust. lk albo art. 16 ust. 1 pkt 8 PDOPrU. Obowiązek podatkowy dotyczy więc tylko proporcjonalnej części wartości nabytego majątku. Kosztem objęcia udziałów/akcji w zamian za wkład niepieniężny jest na podstawie art. 15 ust. lk PDOPrU:

Artykuł 5 PDOPrU jest konsekwencją przyjętego w art. 1 PDOPrU założenia, że podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych są: osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, z wyłączeniem spółek niemających osobowości prawnej. Jak już wspominano wyżej do spółek nieposiadających osobowości prawnej zaliczamy spółkę cywilną, jawną, partnerską, komandytową i komandytowo-akcyjną (tzw. spółki osobowe).

W odniesieniu do omawianej sytuacji należy zwrócić szczególną uwagę, że istotnym elementem treści powołanych przepisów jest obowiązek uprzedniego wezwania stron umowy kupna-sprzedaży do zmiany ceny lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, w czym ustawodawca pozostawia urzędowi skarbowemu możliwość działania na zasadzie uznania.

Przychodu nie stanowią pobrane zaliczki 33 i zarachowane należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną zrealizowane w następnych okresach sprawozdawczych. Jak wypowiedział sięNSA (wyrok z 30.1.1998 r., I SA/Gd 918/96, LEX 33698):