Category Biznes

Jeszcze większe wątpliwości powstają przy ustalaniu warunków powstania obowiązku sporządzenia dokumentacji podatkowej. Nie ma wątpliwości, że obowiązek taki powstaje:

Stwierdzenie, że określone wydatki poniesione (zarachowane) przez podatnika spełniają wszystkie wskazane przez ustawodawcę warunki podatkowego uznania ich za koszt uzyskania przychodów stanowi niezbędną przesłankę odliczenia ich przez podatnika od osiągniętego przychodu.

W przypadku dochodów uzy- 11 skiwanych z praw majątkowych istotne, dla ustalenia obowiązku opodatkowania tych dochodów w Polsce, jest stwierdzenie, czy beneficjentem tych praw jest podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania w Polsce.

Pod pojęciem inwestycji PDOPrU każe rozumieć środki 1 trwałe w budowie, w znaczeniu którym posługuje się ustawa z 29.9.1994 r. o rachunkowości (Dz.U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694). Środkami trwałymi w budowie są zaliczane do aktywów trwałych środki trwałe w okresie ich budowy, montażu lub ulepszenia już istniejącego środka trwałego.

Artykuł 11 PDOPrU dotyczy dwóch relacji, w których może następować transfer dochodów. Jedna dotyczy powiązań z zagranicą, a druga dotyczy powiązań pomiędzy podmiotami krajowymi. Samo istnienie powiązań nie stanowi jednak podstawy do szacowania dochodów oraz nie powoduje utraty statusu podatkowej grupy kapitałowej. Szacowanie dochodów dokonane zostanie dopiero wówczas, gdy w wyniku określonych powiązań lub związków dochód nie zostanie wykazany lub będzie wykazany w niższej wysokości od tego, jakiego należałoby oczekiwać, gdyby nie było ww. powiązań lub związków.

Artykuł 15 PDOPrU ma kluczowe znaczenie w zakresie problematyki 1 podatku dochodowego od osób prawnych. Dotyczy dwóch zasadniczych zakresów problemowych: charakterystyki pojęcia kosztów uzyskania przychodów (ust. 1) oraz potrącania kosztów uzyskania przychodów w czasie (ust. 4). Zawiera on ponadto regulacje dotyczące przeliczania na złote kosztów poniesionych w walutach obcych, kosztów uzyskania przychodów u szczególnych grup podatników, tj. ubezpieczycieli, powszechnych i pracowniczych towarzystw emerytalnych i banków.

W przypadku zaciągnięcia kredytu dewizowego różnice kursowe kapitalizowane są (naliczane) w dniu zapłaty zobowiązania. Dla prawidłowego wyliczenia różnic kursowych istotne znaczenie ma ustalenie dnia faktycznej spłaty kredytu, a spłata kredytu lub jego rat powinna być udokumentowana wyciągiem bankowym. Za dzień spłaty kredytu uważa się również rozliczenie poprzedniego kredytu wskutek uruchomienia nowego. W praktyce często mamy do czynienia z kredytem denominowanym. Kredyt tego rodzaju charakteryzuje się następującymi cechami:

Określenie przychodów za pomocą metod trandycyjnych nie jest zawsze możliwe, w szczególności, gdy przedmiotem transakcji są złożone dobra niematerialne. W takich przypadkach dopuszcza się zastosowanie metod zysku transakcyjnego. Polegają one na określaniu dochodów na podstawie zysku, jakiego racjonalnie mógłby oczekiwać dany podmiot uczestniczący w transakcji.

Za przychód, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 PDOPrU, uznawane są przede wszystkim otrzymane pieniądze i wartości pieniężne. Pieniądz. Zgodnie z art. 45 KC rzeczami (…) są tylko przedmioty materialne. Przyjmuje się jednak, że pieniądze są również rzeczami, ale rzeczami sui generis, a więc takimi, których wartość nie wynika z ich właściwości fizycznych, lecz z określonych gwarancji, jakie im zapewnia państwo.

Warunek określony w ust. 2 pkt 1 lit. d) uważa się za spełniony również wtedy, gdy spółka po przystąpieniu do podatkowej grupy kapitałowej dokona korekty deklaracji podatkowej i ureguluje tę zaległość wraz z należnymi odsetkami w terminie 14 dni od dnia złożenia korekty deklaracji albo w terminie 14 dni od doręczenia decyzji organu pierwszej instancji, określającej wysokość zobowiązania, ureguluje tę zaległość wraz z należnymi odsetkami. Umowa musi zawierać co najmniej:

Należy zauważyć, iż zgodnie z brzmieniem art. 10 PDOPrU, za dochód z udziału w zyskach osób prawnych można uznać wyłącznie tę część kwoty pobranej z kapitału zapasowego, która jest przekazywana na podwyższenie kapitału zakładowego. Dlatego też, jeżeli kwota agio pobrana z kapitału zapasowego przeznaczona jest także na uiszczenie podatku dochodowego z tytułu zasilenia kapitału zakładowego, bowiem spółka byłaby płatnikiem tego podatku, to do podstawy opodatkowania nie można zaliczyć kwoty odprowadzonej do urzędu skarbowego, a jedynie kwotę podwyższającą kapitał zakładowy (ustaloną w drodze uchwały walnego zgromadzenia). Tymczasem wiele spółek płaci podatek od dochodu z tytułu podwyższenia kapitału zakładowego ze środków zdeponowanych na kapitale zapasowym, którego podstawąjest cała kwota agio pobrana z kapitału zapasowego, a więc także ta część, która trafia na konto urzędu skarbowego. Problem ten porusza także A. Mielczarek w artykule „Spółki płacą za wysokie podatki” (Parkiet 56/1999).

Wprowadzone do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych 9 przepisy art. 9a mają ułatwić ocenę czy stosunki (transakcje) między podmiotami powiązanymi są układane zgodnie z zasadami rynkowymi, a w szczególności mają ułatwić organom podatkowym (kontroli skarbowej) ustalenie niewykazanego lub wykazanego w zaniżonej wysokości dochodu z transakcji pomiędzy podmiotami powiązanymi. W związku z powyższym interpretacje przepisów art. 9a należy dokonywać łącznie z art. 11 PDOPrU oraz treścią SzacDochR.