Określenie przychodów za pomocą metod trandycyjnych nie jest zawsze możliwe, w szczególności, gdy przedmiotem transakcji są złożone dobra niematerialne. W takich przypadkach dopuszcza się zastosowanie metod zysku transakcyjnego. Polegają one na określaniu dochodów na podstawie zysku, jakiego racjonalnie mógłby oczekiwać dany podmiot uczestniczący w transakcji.
Należy pamiętać, iż zgodnie z § 12 ust. 1 SzacDochR, zastosowanie metody zysku transakcyjnego przez organy podatkowe nie powinno zwiększać obciążeń podatkowych podatnika wyłącznie z powodu osiągania zysków niższych niż zyski przeciętnie osiągane przez inne podmioty, jeżeli mniej szy zysk lub nieosiągnięcie zysku przez dany podmiot przypisać można czynnikom ekonomicznym lub organizacyjnym. Przy określaniu wartości rynkowej przedmiotu transakcji realizowanych przez podmioty powiązane dopuszcza się stosowanie następujących metod zysku transakcyjnego:
– 1) metody podziału zysków oraz
– 2) metody marży transakcyjnej netto.
Metoda podziału zysków polega na określeniu łącznych zysków, ja- 24 kie w związku z daną transakcją (transakcjami) osiągnęły podmioty powiązane, oraz podziału tych zysków między te podmioty w takiej proporcji, w jakiej dokonałyby tego podziału podmioty niezależne. Proporcjonalnego podziału zysków, który stosowałyby niezależne podmioty uczestniczące w danej transakcji (transakcjach), dokonuje się za pomocą:
– 1) analizy rezydualnej,
– 2) analizy udziału.
Analiza rezydualna polega na tym, że dzieli się sumę zysków uzyskanych w związku z daną transakcją (transakcjami) pomiędzy podmioty powiązane uczestniczące w tej transakcji (transakcjach) w dwóch etapach.
Leave a reply