Od 1.1.1999 r. strata poniesiona w roku podatkowym może być odliczona od dochodu osiągniętego w kolejnych pięciu latach podatkowych bezpośrednio następujących po roku poniesienia straty. Odliczenia nie muszą być dokonywane równomiernie w każdym roku podatkowym, tj. maksymalnie 20% straty rocznie. Podatnik może wybrać dowolnie lata, w których dokona odliczenia straty, przy czym w jednym roku podatkowym odliczenie nie może przekroczyć 50% straty. Oznacza to, iż efektywnie strata może być rozliczona nawet w okresie dwuletnim. Nowe zasady odliczania strat odnoszą się do strat poniesionych po 1998 r. Natomiast straty wykazane przed 1999 r. i nieodliczone do końca 1999 r. podlegają kompensacie z dochodem, zgodnie z zasadami obowiązującymi do 31.12.1998 r., a więc w okresie trzyletnim. W stanie prawnym obowiązującym zarówno przed jak i po 1.1.1999 r. dopuszcza się jednoczesne odliczanie w danym roku straty poniesionej w kilku poprzedzających latach podatkowych.
W przeciwieństwie do przepisów obowiązujących do 31.12.1998 r., w obecnym stanie prawnym PDOPrU nie zawiera zapisu dotyczącego możliwości rozliczania straty już w trakcie roku podatkowego, to jest przy obliczaniu zaliczerk na podatek dochodowy. Mogą powstawać wątpliwości, czy podatnicy mają prawo do rozliczania strat poniesionych od 1999 r. w trakcie roku podatkowego, czy dopiero po jego zakończeniu.
W związku z tym, że przepisy obowiązujące nie nakazują proporcjonalnego rozliczania staty ani nie narzucają żadnego innego sposobu uwzględniania strat przy ustalaniu zobowiązania podatkowego, należy przyjąć, że uwzględnianie strat z lat ubiegłych przy określaniu wysokości zaliczek jest postępowaniem właściwym. Potwierdzają to pisma MF:
„Obecnie po 1.1.1999 r. przepisy ustawy nie regulują w sposób szczególny tej kwestii' zatem decyzją w tym wzglądzie podejmuje podatnik. Itakjeżeli dochód uzyskany w pierwszym miesiącu roku podatkowego po roku, w którym poniesiono stratą pozwala na odliczenie 50% kwoty tej straty podatnik może podjąć decyzją o odliczeniu straty już przy pierwszej zaliczce. ” (pismo MF z 22.9.2000 r. PB3-570-IP-722-86/2000, S.Podat. 2002/7/7)2.
– 1. W podatkowych grupach kapitałowych przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym, obliczanym zgodnie z art. 19, jest osiągnięty w roku podatkowym dochód stanowiący nadwyżkę sumy dochodów wszystkich spółek tworzących grupę nad sumą ich strat. Jeżeli za rok podatkowy suma strat przekracza sumę dochodów spółek, różnica stanowi stratę podatkowej grupy kapitałowej. Dochody i straty spółek oblicza się zgodnie z art. 7 ust. 1-3.
– 2. Straty, o której mowa w ust. 1, poniesionej przez podatkową grupę kapitałową nie pokrywa się z dochodu poszczególnych spółek w razie upływu okresu obowiązywania umowy lub po utracie statusu podatkowej grupy kapitałowej, z przyczyn określonych w art. la ust. 10.
– 3. Z dochodu podatkowej grupy kapitałowej nie pokrywa się strat spółek wchodzących w skład grupy, poniesionych przez nie w okresie przed powstaniem grupy.
Leave a reply