Określenie kryteriów po równywalności transakcji jest niezbędne na potrzeby stosowania trzech wyżej wymienionych metod: porównywalnej ceny niekontrolowanej, ceny odprzedaży i rozsądnej marży.
W pierwszej metodzie określenie wartości rynkowej następuje przez porównanie ceny ustalonej w kontrolowanej transakcji z ceną stosowaną w porównywalnych transakcjach przez podmioty niezależne. Porównywalne transakcje może zawierać podatnik z osobą trzecią (z nim niepowiązaną), jak również mogą to być transakcje zawarte wyłącznie przez osoby trzecie.
Przy zastosowaniu metody ceny odprzedaży oraz metody „koszt plus” marżę w transakcji pomiędzy podmiotami powiązanymi ustala się poprzez odniesienie do poziomu marży jaką dany podmiot powiązany stosuje w porównywalnych transakcjach zawieranych z podmiotami niezależnymi lub marży stosowanej w porównywalnych transakcjach przez podmioty niezależne.
Przy badaniu, czy dana transakcja jest porównywalna należy uwzględnić różnice porównywanych produktów, funkcję i strategię podmiotów, cechy poszczególnych rynków oraz warunki transakcji.
Różnice cech charakterystycznych produktów, usług lub innych świadczeń, które są przedmiotem porównywanych transakcji, należy uwzględnić w takim zakresie, w jakim cechy te mogą mieć wpływ na ceny rynkowe przedmiotów transakcji. W szczególności cechami charakterystycznymi przedmiotów transakcji mającymi wpływ na ceny rynkowe, podlegającymi uwzględnieniu są w przypadku:
– 1) dóbr materialnych – fizyczne cechy tych dóbr, ewentualne obciążenia ich prawami osób trzecich, jakość, dostępność dóbr oraz usług z nimi związanych, a także wielkość dostawy,
– 2) dóbr niematerialnych – czas trwania i stopień ochrony tych dóbr oraz przewidywane korzyści związane z wykorzystywaniem tych dóbr,
– 3) usług oraz innych świadczeń – rodzaj, zakres i jakość takich usług i świadczeń.
Leave a reply