Składniki majątkowe w ujęciu PDOPrU

PDOPrU definiuj e na własne potrzeby poj ęcie 2 składników majątkowych. Są nimi aktywa w rozumieniu cytowanej wyżej ustawy o rachunkowości, czyli aktywa rzeczowe i obrotowe pomniejszone o przejęte długi funkcjonalnie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą zbywcy, o ile długi te nie zostały uwzględnione w cenie nabycia, o której mowa w art. 16g ust. 3 PDOPrU. Ustawa nie stanowi, co należy rozumieć pod pojęciem długu. Nie ulega wątpliwości, że do długów należy zaliczyć zobowiązania zarówno bilansowe jak i pozabilansowe zaciągnięte przez podatnika.

PDOPrU posługuje się oprócz wyrażenia „składniki majątkowe” również wyrażeniem „składniki majątku”. Znaczenia obu wyrażeń w pewnym zakresie pokrywają się, jednakże nie należy ich utożsamiać. PDOPrU posługuje się wyrażeniem składnik majątku wtedy, gdy podkreśla się, że dany składnik przynależy do majątku podatnika. Wyrażenie składniki majątkowe pojawia się w komentowanej ustawie w takich sformułowaniach, jak „wartość składników majątkowych”, czy „wartość rynkowa składników majątkowych”. Nie bez znaczenia jest również fakt, że przy określaniu wartości składników majątkowych bierze się w określonych przypadkach również wartość przejmowanych wraz z tymi składnikami długów. Przejęte długi funkcjonalnie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą zbywcy pomniejszają wartość aktywów, o ile długi te nie zostały uwzględnione w cenie nabycia.

Jeżeli długi zostały uwzględnione w cenie nabycia, wówczas wartość składników majątkowych odpowiada wartości aktywów. Uwzględnienie długów w cenie nabycia ma istotny wpływ na wycenę wartości składników majątkowych, ponieważ wartość długów może przewyższać różnicę pomiędzy zapłaconą ceną a wartością aktywów.

Wartość rynkowa składników majątkowych pojawia się np. przy określa niu wartości początkowej firmy. W przypadku zakupu przedsiębiorstwa wartość początkową firmy stanowi dodatnia różnica pomiędzy ceną nabycia przedsiębiorstwa ustaloną zgodnie z art. 16g ust. 3 i 5 PDOPrU a wartością rynkową składników majątkowych, wchodzących w skład kupionego przedsiębiorstwa. W przypadku gdy powyższa różnica pomiędzy ceną nabycia a wartością rynkową składników majątkowych nie stanowi wartości dodatniej, wówczas nie istnieje wartość firmy dla celów amortyzacji, a łączną wartość początkową nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi różnica między ceną nabycia przedsiębiorstwa, ustaloną zgodnie z art. 16g ust. 3 i 5 PDOPrU, a wartością składników majątkowych niebędących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi.