Na podstawie art. 191 § 1 KH, który obowiązywał do 31.12.2000 r., zysk netto spółki z ograniczoną odpowiedzialnością obligatoryjnie przypadał do podziału między wspólników, chyba że umowa spółki wyłączała prawo wspólników do czystego zysku. Zapis umowy spółki z ograniczoną odpowiedzialnością dotyczący podziału zysku pomiędzy udziałowców odgrywał do końca 2000 r. istotne znaczenie dla wysokości zobowiązań podatkowych zarówno wspólników jak i spółki. W przypadku gdy zysk spółki nie był wyłączony od podziału pomiędzy wspólników, a wspólnicy podjęli uchwałę o zatrzymaniu zysku w spółce, wówczas uważało się, iż stanowi to zadysponowanie przez wspólników osiągniętym przez spółkę dochodem, co podlegało u wspólników opodatkowaniu (wyrok NSA z 1.12.1994 r., SA/Kr 2012/94, Pr.Gosp. 1996/6). Identyczne stanowisko zajęło MF w piśmie z 28.2.1997 r., PO 4/AK-802-114/97, Biul.Skarb. 1997/3. Jednocześnie należy zauważyć, iż spółka dysponująca pieniędzmi, które należały się wspólnikom uzyskiwała z tego tytułu nieodpłatne świadczenie. Wartość tego świadczenia równa była odsetkom, które spółka musiałaby zapłacić w przypadku zaciągnięcia kredytu (pożyczki) na rynku finansowym. KSH, który wszedł w życie z dniem 1.1.2001 r. wprowadził nowe regulacje do- tyczące udziału wspólników w zysku spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Otóż zgodnie z brzmieniem art. 191 § 1 KSH, wspólnik ma prawo do udziału w zysku wynikającym z rocznego sprawozdania finansowego i przeznaczonym do podziału uchwałą zgromadzenia wspólników. Oznacza to, iż w obecnym stanie prawnym nie istnieje ryzyko wystąpienia negatywnych skutków podatkowych w przypadku zatrzymania zysku w spółce przez zgromadzenie wspólników, niezależnie od zapisów umowy spółki.
Należy przy tym zauważyć, że: „Jeżeli w wyniku podjęcia przez zgromadzenie wspólników uchwały w sprawie podziału czystego zysku, na podstawie której nastąpiło równocześnie przesunięcie w czasie terminu wypłaty należnych wspólnikom (udziałowcom) kwot z tytułu dywidendy, spółka dysponuje tymi kwotami, to oznacza to, iż uzyskuje ona tym samym przychód w postaci „ nieodpłatnego świadczenia „, którego wartość odpowiada wysokości odsetek, jakie musiałaby zapłacić w tym czasie „ na rynku ” w celu pozyskania kapitału odpowiadającego wartości pozostawionych jej do bieżącego dysponowania kwot należnych wspólnikom z tytułu dywidendy (art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy…) ” – wyrok SN z 2.4.2003 r. (III RN 44/02, MoP 2003/11/483).
Leave a reply