W doktrynie prawa cywilnego w odniesieniu do definicji pojęcia „przedsiębiorstwo” istniejącej w stanie prawnym przed 25.9.2003 r. wymieniano także niemajątkowe składniki przedsiębiorstwa z reguły nieobjęte wyliczeniem z art. 551 KC w jego poprzednim brzmieniu, w tym m.in.:
– 1) klientelę i renomę przedsiębiorstwa, jego monopolistyczne stanowisko oraz jego doświadczenia,
– 2) system organizacyjny (organizację) przedsiębiorstwa,
– 3) standing finansowy przedsiębiorstwa.
Należy uznać, że uwagi te są aktualne także w obecnym stanie prawnym. Kodeks cywilny przewiduje szczególną formę czynności prawnej dla zbycia lub wydzierżawienia przedsiębiorstwa albo ustanowienia na nim użytkowania. Czynności te powinny być dokonane w formie pisemnej z podpisami notarialnie poświadczonymi. W przypadku czynności prawnych dotyczących nieruchomości należy zachować przewidzianą przepisami szczególnymi formę aktu notarialnego wymaganą dla ich zbycia (art. 75′ § 1 i 4 KC).
Jednocześnie Kodeks cywilny ustanawia domniemanie, że czynność prawna (np. sprzedaż) mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności albo z przepisów szczególnych. Oznacza to, że wyłączenie pewnych aktywów zbywanego przedsiębiorstwa nie przekreśla faktu, że przedmiotem zbycia jest przedsiębiorstwo. Nie jest to jednak zasada bez wyjątków. Nie można mówić o zbyciu przedsiębiorstwa, jeżeli z jego majątku zostaną wyłączone te aktywa, które uniemożliwiają kontynuowanie określonej działalności gospodarczej. Jednak brak jest w tym zakresie sztywnych granic wynikających ze specjalnie w tym celu skonstruowanych reguł1.
Leave a reply