Udowodnienie, że poniesione wydatki stanowią 10 koszt uzyskania przychodów spoczywa na podatniku. Z faktu uznania po- czynionego wydatku za koszt podatkowy korzyści odnosi podatnik, ponieważ tym samym zmniejsza on podstawę opodatkowania.
„Nie można nakładać na organy podatkowe nieograniczonego obowiązku poszukiwania faktów potwierdzających związek przyczynowy pomiędzy oznaczonymi wydatkami a uzyskanym przychodem, jeżeli argumentów w tym zakresie nie dostarczył sam podatnik, a z ustaleń wspomnianych organów wynikają wnioski przeciwne do ogólnie sformułowanych twierdzeń tegoż podatnika” (wyrok z 11.12.1996 r., SA/Ka 2015/95, LEX 28956).
Konstytucja RP stanowi, że każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków określonych w ustawie. Zgodnie z konstytucyjną zasadą powszechności opodatkowania wszelkie odstępstwa od obowiązku podatkowego stanowią wyjątek. Dlatego podatnik, który na mocy przepisów ustawy podatkowej pomniejsza wysokość swojego dochodu i wynikającego z niego podatku, jest zobowiązany dowieść, tj. udokumentować, swoje prawo do takiego postępowania.
Teza ta znalazła swoje potwierdzenie w wyroku NSA z 15.11.2000 r. (III SA 2431/99, PP 2001/4/60), w którym sąd zważył, że: „W postępowaniu administracyjnym obowiązuje zasada, że ciężar dowodu spoczywa na tym, kto z określonego faktu wyprowadza skutki prawne, dlatego do podatnika należało wykazanie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym nakładem (kosztem) a uzyskanym przychodem. Operacje gospodarcze, zarówno po stronie przychodów jak i kosztów, musiały zatem być przez podatnika udokumentowane”.1
Leave a reply