Jeszcze większe wątpliwości powstają przy ustalaniu warunków powstania obowiązku sporządzenia dokumentacji podatkowej. Nie ma wątpliwości, że obowiązek taki powstaje:
– 1) w przypadku świadczenia usług, sprzedaży lub udostępnienia wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli kwota wynikająca z umowy lub faktycznie zapłacona w danym roku podatkowym przekroczy równowartość 30 000 euro,
– 2) jeżeli wartość transakcji nie przekracza 20% kapitału zakładowego, a kwota wynikająca z umowy lub faktycznie zapłacona w danym roku podatkowym przekroczy 100 000 euro.
Nie ma również wątpliwości, że obowiązek sporządzenia dokumentacji nie powstanie, jeżeli kwota wynikająca z umowy lub faktycznie zapłacona w roku podatkowym nie przekroczy 50 000 euro, a transakcja nie będzie dotyczyć świadczenia usług, sprzedaży lub udostępnienia wartości niematerialnych i prawnych.
W odniesieniu do transakcji, których przedmiotem nie jest świadczenie usług, sprzedaż lub udostępnienie wartości niematerialnych i prawnych, możliwe są co najmniej trzy sposoby interpretacji art. 9a ust. 2, z których każdy doprowadza do innych praktycznych wniosków.
Po pierwsze, można przyjąć, że w przypadku transakcji niemających za przedmiot świadczenia usług, sprzedaży lub udostępnienia wartości niematerialnych i prawnych obowiązek sporządzenia dokumentacji powstaje faktycznie w każdym przypadku, kiedy kwota wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona przekroczy 50 000 euro. Ustawodawca określił bowiem w ust. 2 pkt 1 jeden z wielu przypadków, kiedy powstaje przedmioto- wy obowiązek przy przekroczeniu kwoty 100 000 euro. Przepisem ust. 2 pkt 3 objął inne przypadki powstania obowiązku (w tym również kiedy kwota wynikająca z umowy lub faktycznie zapłacona przekroczy 100 000 euro, a wartość transakcji przekroczyła 20% kapitału zakładowego). Przy takiej interpretacji uznaje się, że stosunek wartości transakcji do kapitału zakładowego ma znaczenie tylko przy transakcjach powyżej 100 000 euro, a nie ma żadnego wpływu na powstanie albo niepowstanie obowiązku przy transakcjach do 100 000 euro (a w szczególności na transakcje pomiędzy 50 000 a 100 000 euro). Interpretacja ta opiera się tylko i wyłącznie na treści przepisów, i nie uwzględnia zamiaru jaki leżał u podstaw wprowadzonych przepisów. W uzasadnieniu projektu, na podstawie którego uchwalono ustawę z 9.6.2000 r., czytamy, że „konieczność sporządzenia dokumentacji dotyczyłaby jedynie większych transakcji, tj. w zależności od przypadku i wielkości podatnika (liczonej wielkością kapitału podatnika)…”.
Wykres nr 1 przedstawia powstanie obowiązku sporządzenia dokumentacji w przypadku transakcji, których przedmiotem nie jest świadczenie usług, sprzedaż lub udostępnienie wartości niematerialnych i prawnych (pierwszy sposób interpretacji art. 9a ust. 2).
Leave a reply