Polski obszar celny to, zgodnie z treścią art. 3 § 1 pkt 13 ustawy z 9.1.1997 r. – Kodeks celny (tekst jedn. Dz.U. z 2001 r. Nr 75, poz. 802 ze zm.), terytorium RP. Wolne obszary celne oraz składy wolnocłowe są zatem jedynie wydzielonymi częściami polskiego obszaru celnego. Ich rola ogranicza się praktycznie do możliwości przechowywania towarów sprowadzonych z zagranicy bez konieczności uiszczenia cła w okresie, w którym towary są składowane. Dla celów podatku dochodowego wyodrębnienie tych obszarów nie rodzi praktycznie żadnych różnic.
Rozporządzenie RM z 13.3.2001 r. w sprawie warunków i kryteriów tworzenia i znoszenia wolnych obszarów celnych i składów wolnocłowych (Dz.U. Nr 19, poz. 228 ze zm.) określa, że wolne obszary celne mogą być tworzone m.in. w celu ułatwienia międzynarodowego ruchu tranzytowego towarów, w szczególności w portach morskich, lotniczych, rzecznych lub miejscach przyległych do przejść granicznych. Składy wolnocłowe mają mieć za cel ułatwienie działalności gospodarczej, w szczególności w zakresie składowania i tranzytu towarów. Obie te grupy specyficznych obszarów Polski powinny być położone w miejscach niezamieszkanych, których usytuowanie umożliwi sprawowanie skutecznego dozoru celnego towarów wprowadzanych i wyprowadzanych ze składu wolnocłowego lub z wolnego obszaru celnego.
Leave a reply