W przypadku nieudzielenia przez podatnika odpowiedzi na pytanie dotyczące wartości umownej sprzedawanych rzeczy, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, ustawodawca pozwala urzędowi skarbowemu ustalić przychód z uwzględnieniem opinii biegłych.
Powołanie przez organ biegłego w sprawie może jednak nastąpić dopiero po wyczerpaniu środków określonych w niniejszym artykule, a więc gdy strony umowy sprzedaży nie wskażą uzasadnienia dla podania w umowie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. NSA orzekł, że:
„Rzeczą urzędu jest ocena, czy podane przyczyny zasługują na uwzględnienie, jednakże zaniechanie wezwania strony do podania tych przyczyn, a także niedokonanie ich oceny w razie podania ich przez stronę stanowi naruszenie prawa” (wyrok z 24.2.1995 r„ III SA 767/94, ONSA 1996/1/46).
Użycie sformułowania „z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych” można rozumieć jako polecenie powoływania dwóch bądź większej liczby biegłych w sytuacji, gdy ma miejsce zbycie rzeczy i praw majątkowych różnego gatunku, a w konsekwencji potrzebne jest posiadanie wiadomości specjalistycznych z różnych dziedzin. Jednakże ograniczenie postępowania do opinii jednego biegłego będzie także skuteczne, zwłaszcza w przypadku, gdy podatnik nie kwestionuje takiej opinii.
Istotnym jest również fakt, że przepisy nakazują organom podatkowym określenie wartości rynkowej z uwzględnieniem opinii biegłych (a nie w wysokości określonej w opinii biegłego). Oznacza to, iż opinia biegłego jest jednym z dowodów podlegających ocenie organu podatkowego wraz z innymi dowodami zebranymi w sprawie.
Leave a reply