Podmioty stosunków cywilnoprawnych mogą swobodnie kształtować treść zawieranych umów przy uwzględnieniu ograniczeń wynikających m.in. z art. 3531 KC. Przepis ten stanowi, że strony, zawierając umowę, mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku prawnego, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.
Zastosowanie art. 11 PDOPrU do określenia należnego podatku nie skutkuje unieważnieniem transakcji zawartych przez podatnika z podmiotami z nim powiązanymi. Organy podatkowe badajątylko, czy dochód z transakcji został określony na podstawie wartości rynkowej, właściwie zewidencjonowany i przypisany stronom. Organy te nie mogą na podstawie przedmiotowego artykułu kwestionować ważności transakcji.
Art. 11 a podatkowa grupa kapitałowa. Przepisy art. 11 PDOPrU nie 5 przewidują kontroli transakcji z punktu widzenia przerzucania dochodu w przypadku świadczeń pomiędzy spółkami tworzącymi podatkową grupę kapitałową (ust. 8). Spółki te w stosunkach wzajemnych mogą swobodnie określać wysokość cen i wynagrodzeń na poziomie odbiegającym od wartości rynkowej, nie narażając się na szacowanie dochodów przez organy podatkowe. Powyższa zasada nie ma już zastosowania w przypadku świadczeń pomiędzy spółką należącą do podatkowej grupy kapitałowej
(z jednej strony) a podmiotem (krajowym lub zagranicznym) spoza tej grupy (z drugiej strony). Transakcje takie podlegają w całości kontroli przewidzianej w art. 11 PDOPrU. Powyższa zasada jest konsekwencją traktowania podatkowej grupy kapitałowej jako jednego podatnika oraz ustalania dochodu i straty grupy w sposób szczególny, przewidziany w art. 7a PDOPrU. Należy podkreślić, że powstanie pomiędzy spółką z podatkowej grupy kapitałowej a spółką spoza tej grupy powiązań, o których mowa w art. 11 PDOPrU stanowi naruszenie przesłanek istnienia grupy.
Leave a reply