Czas trwania umowy o utworzeniu podatkowej grupy kapitałowej powi- 9 nien wynosić co najmniej 3 lata podatkowe. Z treści przepisu art. la ust. 1 pkt 2 PDOPrU wynika, iż możliwe jest zawarcie umowy o utworzeniu podatkowej grupy kapitałowej na czas nieokreślony. W tym przypadku należałoby jedynie zamieścić klauzulę o możliwości wypowiedzenia umowy, ale dopiero po upływie trzech lat istnienia grupy. W celu uniknięcia negatywnych skutków podatkowych, rozwiązanie umowy za wypowiedzeniem powinno nastąpić na koniec roku podatkowego.
Umowa o utworzeniu podatkowej grupy kapitałowej powinna wskazy- 10 wać spółkę reprezentującą grupę (dalej jako spółka-reprezentant). Spółką-reprezentantem może być spółka dominująca albo spółka zależna. PDOPrU nie zawiera żadnych nakazów lub zakazów w tym zakresie.
Z praktycznego punktu widzenia należy wybrać spółkę, która jest najlepiej przygotowana merytorycznie do wykonywania obowiązków wynikających z omawianej ustawy, OrdPU i innych ustaw. Podatkowa grupa kapitałowa może przyjąć za swój rok podatkowy rok kalendarzowy albo inny okres kolejnych dwunastu miesięcy. Należy pamiętać, że jeżeli nastąpi zarejestrowanie umowy o utworzeniu podatkowej grupy kapitałowej przez naczelnika urzędu skarbowego, wówczas dzień poprzedzający początek roku podatkowego przyjętego przez grupę będzie dniem kończącym rok podatkowy spółek tworzących tę grupę. Dzień następujący po dniu, w którym upłynął okres obowiązywania umowy, lub w którym grupa utraciła status podatkowej grupy kapitałowej będzie dniem rozpoczynającym rok podatkowy tych spółek.
Odmowa zarejestrowania umowy o utworzeniu podatkowej grupy kapitałowej
Decyzj a o zarej estrowaniu umowy o utworzeniu podatkowej grupy kapitałowej nie jest decyzją opartą na konstrukcji uznania administracyjnego. Brak jest przepisu, który pozostawia do uznania organu podatkowego istnienie lub nieistnienie w konkretnej sprawie szczególnych okoliczności uzasadniających utworzenie podatkowej grupy kapitałowej. Warunki utworzenia podatkowej grupy kapitałowej mają charakter wyraźny i jednoznaczny. Jedynie niespełnienie jednego lub więcej warunków uprawnia naczelnika urzędu skarbowego do odmowy zarejestrowania umowy. Niedopuszczalne jest stawianie grupie podatkowej nowych, nieprzewidzianych przez ustawę warunków. Odmowna decyzja naczelnika urzędu skarbowego może zostać zaskarżona do dyrektora izby skarbowej. Na decyzję dyrektora izby skarbowej można wnieść skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Podstawą odmowy zarejestrowania umowy o utworzeniu podatkowej grupy kapitałowej może być tylko niespełnienie warunków, o których mowa w art. la ust. 2 pkt 1 oraz w art. la ust. 3 i 4 PDOPrU (patrz art. la ust. 5 PDOPrU). Ma to miejsce w następujących przypadkach:
– 1) gdy podatkową grupę kapitałową tworzyłyby inne spółki niż spółki z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółki akcyjne lub gdy chociażby jedna z tych spółek miała siedzibę za granicą,
– 2) gdy przeciętny kapitał zakładowy spółek byłby niższy niż 1 000 000 zł,
– 3) gdy udział spółki dominującej w kapitale zakładowym spółek zależnych byłby niższy niż 95%,
– 4) gdy spółki zależne posiadałyby udziały (akcje) w innych spółkach mających utworzyć grupę,
– 5) gdy spółki posiadałyby zaległości we wpłatach podatków stanowiących dochód budżetu państwa, z zastrzeżeniem ust. 2a,
– 6) gdy umowa nie zawierałaby elementów wymienionych w art. la ust. 3 PDOPrU,
– 7) gdy umowa zostałaby zgłoszona do naczelnika urzędu skarbowego później niż 3 miesiące przed rozpoczęciem przyjętego roku podatkowego podatkowej grupy kapitałowej.
Leave a reply