Nieruchomości to, zgodnie z art. 46 § 1 KC, części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Prawa majątkowe wyróżnia się, uwzględniając interes ekonomiczny uprawnionego, który te prawa realizuje. W związku z powyższym do praw majątkowych zalicza się w szczególności:
– prawa rzeczowe, których przedmiotem są zarówno ruchomość jak i nieruchomość – czyli prawo własności i współwłasności, użytkowanie wieczyste oraz prawa rzeczowe ograniczone,
– wierzytelności – czyli prawo wierzyciela do żądania od dłużnika określonego świadczenia,
– prawa na dobrach niematerialnych o charakterze majątkowym – czyli prawo autorskie, prawo do patentów, prawo do wzorów zdobniczych, a także
– majątkowe prawa rodzinne i spadkowe.
Dla uznania konkretnego prawa za prawo majątkowe nie ma znaczenia jego wartość rynkowa. Zgodnie jednak z przepisami KC, nie każde prawo majątkowe może być zbywane (zbywalne nie jest np. użytkowanie art. 254 KC, prawo odkupu i pierwokupu – art. 595 § 1 i art. 602 § 1 KC), nie każde może więc potencjalnie powodować powstanie przychodu z tytułu sprzedaży (odpłatnego zbycia) tego prawa (art. 2 ust. 1 pkt 3 PDOPrU).
Przychody z odpłatnego zbycia rzeczy oraz praw majątkowych podlegają opodatkowaniu bez względu na sytuację prawną podatnika – taką specyficzną sytuacją może być np. postawienie podatnika w stan likwidacji, czy upadłość.
„ W wątpliwościach zgłaszanych do Ministerstwa Finansów zawierane są sugestie, że fakt postawienia podatnika w stan upadłości nie powinien rodzić skutków w zakresie rozliczeń z budżetem z tytułu podatku dochodowego oraz innych zobowiązań podatkowych. (…)
W celu ustalenia dochodu ze sprzedaży majątku należy przychód ze sprzedaży, odpowiadający warunkom określonym w art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, pomniejszyć o wydatki poniesione na nabycie sprzedawanych środków (art. 16 ust. 1 pkt 1) skorygowane o dokonane odpisy amortyzacyjne, które stanowiły koszty uzyskania przychodów. Odstąpienie od opodatkowania podatkiem dochodowym dochodów uzyskanych ze sprzedaży rzeczy i praw majątkowych dawałoby podatnikom, wobec których ogłoszono upadłość, podwójną korzyść: raz przez zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od tych środków i po raz drugi z tytułu zwolnienia dochodów ze sprzedaży od podatku dochodowego ” (pismo Dyrektora Departamentu Podatków Bezpośrednich i Opłat z 13.3.1995 r„ PO 3/HS-722-903/94, Biul.Skarb. 1996/1/24).
Leave a reply