Wątpliwości, co do ustalenia daty uzyskania przychodu należnego, mogą sprawiać umowy charakteryzujące się tym, że samo wydanie rzeczy stanowiącej przedmiot tych umów nie oznacza pełnej realizacji celu, dla osiągnięcia którego umowy te zostały zawarte. Z taką sytuacją mamy do czynienia w przypadku umowy komisu, umowy kolportażu prasy itp.
Zgodnie z art. 765 KC, przez umowę komisu przyjmujący zlecenie (komisant) zobowiązuje się za wynagrodzeniem (prowizja) w zakresie działalności swojego przedsiębiorstwa do kupna lub sprzedaży rzeczy ruchomych na rachunek dającego zlecenie (komitenta), lecz w imieniu własnym. Ryzyko niesprzedania rzeczy oddanej w komis obciąża komitenta, który do czasu zbycia rzeczy pozostaje jej właścicielem. Komisant dokonuje sprzedaży na rachunek komitenta i przez czas od oddania mu rzeczy w komis, do momentu realizacji sprzedaży pozostaje jedynie dzierżycielem rzeczy. W konsekwencji uzyskanie przychodu przez komitenta ma miejsce nie w dniu oddania rzeczy komisantowi w komis, ale dopiero w chwili przeniesienia przez komisanta na komitenta praw lub korzyści majątkowych uzyskanych od nabywcy rzeczy. Takie samo stanowisko w podobnej sprawie wyraziło MF w piśmie z 18.3.1997 r. (PO 3-IP-722-57/97, Biul.Skarb. 1997/3/20):
„ Wykonanie świadczenia w umowie kolportażu (która nosi cechy komisu), polega na sprzedaży wydawnictw prasowych za pośrednictwem kolportera. W umowie takiej ważnyjest moment wykonania usługi, tj. moment przeniesienia przez kolportera (komisanta) na wydawcę (komitenta) korzyści majątkowych uzyskanych od osoby trzeciej. W przypadku zatem gdy sprzedaż wydawnictw (dzienników i czasopism) dokonywana jest na podstawie wyżej omówionej umowy kolportażu, momentem powstania przychodu będzie moment przeniesienia przez kolportera na wydawcę korzyści majątkowych uzyskanych od osoby trzeciej ”. Prawodawca pozwala podatnikowi pomniejszyć przychód należny o wartość zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.
Leave a reply