Przychody w naturze to przysporzenia majątkowe w postaci rzeczy lub praw uzyskanych przez podatnika nieodpłatnie albo za częściową odpłatnością. Zgodnie z art. 12 ust. 5 PDOPrU wartość przychodów w naturze oblicza się na podstawie cen rynkowych obowiązujących w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku w miejscu i czasie ich uzyskania. Obliczenie wartości tych przychodów musi w szczególności uwzględniać stan i stopień zużycia uzyskanych rzeczy.
Nieodpłatne świadczenia. Ustawodawca nie sprecyzował bliżej co na- 7 leży rozumieć przez „nieodpłatne świadczenia”, ograniczając się jedynie do wskazania w ustawie sposobu i kryteriów ustalania ich wartości. W związku z tym przy interpretacji tego pojęcia należy sięgnąć do orzecznictwa NS A. W wyroku z 29.10.1999 r. (IS A/Gd 1290/98, LEX 39011), sąd stwierdził, co następuje:
„Przez nieodpłatne świadczenie należy rozumieć te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne (tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu) przysporzenie majątku tej osoby, mające konkretny wymiar finansowy”1.
Należy podkreślić, że kluczowącechą świadczenia nieodpłatnego jest to, aby otrzymujący takie świadczenie nie był zobowiązany do wykonania jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego. Oznacza to, że świadczenie uzyskane przez podatnika w sytuacji, gdy spełniający świadczenie uzyskuje albo ma uzyskać od podatnika w przyszłości wzajemnie jakieś inne przysporzenie majątkowe, nie ma charakteru nieodpłatnego. Nie ma przy tym znaczenia, czy oba świadczenia mają taką samą a nawet jedynie podobną wartość finansową, bowiem decydujące jest tutaj przekonanie stron o ekwiwalentności tych świadczeń.
Leave a reply