Za przychód, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 PDOPrU, uznawane są przede wszystkim otrzymane pieniądze i wartości pieniężne. Pieniądz. Zgodnie z art. 45 KC rzeczami (…) są tylko przedmioty materialne. Przyjmuje się jednak, że pieniądze są również rzeczami, ale rzeczami sui generis, a więc takimi, których wartość nie wynika z ich właściwości fizycznych, lecz z określonych gwarancji, jakie im zapewnia państwo.
Pieniądz jest jednak przede wszystkim nośnikiem wartości umożliwiającym regulowanie stosunków zobowiązaniowych, a w szczególności dokonywanie obrotu towarowego. Pieniądzem jest zarówno waluta polska, jak i obca stanowiąca obiegowy środek płatniczy. Zgodnie z art. 12 ust. 2 PDOPrU, przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursów średnich z dnia uzyskania przychodu, ogłaszanych przez NBP.
Powszechnie przyjmuje się, że podatnik otrzymuje pieniądze w momencie ich fizycznego przekazania jemu samemu lub osobie przezeń upoważnionej. W przypadku obrotu bezgotówkowego, momentem otrzymania pieniędzy jest chwila uznania rachunku bankowego podatnika jako wierzyciela strony dokonującej wpłaty na ten rachunek.
Wartości pieniężne. Przepisy polskiego prawa podatkowego nie defi- 4 niują określenia „wartości pieniężne”, można więc korzystać pomocniczo z definicji pojęcia zbliżonego znaczeniowo, jakim jest termin „środki płatnicze” zawarty w PrDew. Tak więc wartości pieniężne to aktywa finansowe stanowiące substytut pieniądza. Do tych aktywów zalicza się papiery wartościowe i inne dokumenty pełniące funkcje środka płatniczego, wystawione w określonej walucie, przykładowo: weksle, czeki, czeki podróżne, akredytywy, polecenia wypłat, przekazy. W przypadku wartości pieniężnych, uznaje się je za przychód w momencie ich fizycznego wręczenia lub postawienia do dyspozycji podatnika.
Leave a reply