Przepisy art. 46 KSH – odnośnie spółki jawnej (do 31.12.2000 r. – art. 100 KH) oraz 46 KSH w związku z art. 103 KSH – odnośnie spółki komandytowej (do 31.12.2000 r. – art. 100 KH w związku z art. 144 KH) postanawiają, że wspólnik jawny oraz komandytariusz i komplementariusz nie otrzymują wynagrodzenia za osobistą pracę, związaną z prowadzeniem spraw spółki. Przepis ten nie zabrania wypłacania wynagrodzenia wspólnikowi za jego osobistą pracę nie- związaną z prowadzeniem spraw spółki i wkładem do spółki (o ile określony rodzaj pracy wspólnika miał stanowić, zgodnie z umową wkład do spółki). Z uwagi na dyspozytywność tego przepisu – wynikającą z art. 37 § 1 KSH (do 31.12.2000 r. – art. 92 ust. 2 KH) – dopuszczalny jest zapis umowy spółki przyznający wynagrodzenie za osobistą pracę wspólnika również związaną z prowadzeniem spraw spółki.
W szczególności w przypadku spółki komandytowej, której komple- mentariuszem jest osoba prawna (np. spółka z o.o.), umowa spółki może przyznać mu wynagrodzenie należne z tytułu prowadzenia przez niego spraw spółki. Powstaje w związku z tym pytanie, czy wynagrodzenie takie stanowi koszt uzyskania przychodu i w jakiej wysokości. W związku z brakiem wyraźnego przepisu można powiedzieć, że wynagrodzenie to stanowi w całości koszt uzyskania przychodów, który ponosi każdy wspólnik, nie wyłączając wspólnika, który otrzymuje wynagrodzenie, proporcjonalnie do udziału w kosztach, ponieważ ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera przepisu analogicznego do art. 23 ust. 1 pkt 10 PDOFizU. Zgodnie z cytowanym wyżej przepisem, który ma zastosowanie wyłącznie w stosunku do podatników podatku dochodowego od osób fizycznych, nie stanowi kosztu uzyskania przychodu wartość własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci.
Leave a reply