Kryterium racjonalnego działania podatnika. Przy ocenie kosztów 8 uzyskania przychodów każdy niewymieniony wyraźnie w ustawie wydatek wymaga, obok indywidualnej oceny pod kątem związku z tymi przychodami, również wykazania racjonalności działania podatnika, który ten przychód chce osiągnąć.
Zdaniem NSA (wyrok z 12.3.1999 r., SA/Po 1362/98, LEX37213): „Podatnik prowadzący działalność gospodarczą powinien postępować racjonalnie i zmierzać w sposób najbardziej bezpośredni do osiągnięcia przychodu. Powinien również działać w przekonaniu, jednak ocenianym w sensie obiektywnym, a nie subiektywnym, że poniesienie kosztu po uwzględnieniu związków przyczynowo-skutkowych powinno doprowadzić do osiągnięcia przychodu”. Skoro zatem „art. 15 ust. 1 stanowi, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, to odstąpienie od umowy i zapłata w związku z powyższym kary umownej nie może stanowić kosztów uzyskania przychodów. Do kosztów uzyskania przychodów nie można również zaliczyć kosztów materiałów zużytych do wykonania robót, jeśli materiały te zostały zakupione już po dacie odbioru robótidacie sprzedaży” (wyrokNSAz9.2.2001 r., 1 SA/Gd 1367/98, Rachunkowość, Poradnik praktyczny 2002/5/48).
W wyroku NSA z 27. 9.2000 r. (I SA/Ka 884/99, LEX 44887) czytamy m.in., że: „Pod koniec XX wieku wyposażenie kancelarii prawnej w lodówkę i kuchenkę mikrofalową nie może być uznane za nieracjonalne, zwłaszcza że zakupione rzeczy znajdowały się w miejscu prowadzenia działalności gospodarczej i służyły nie tylko osobom, na rzecz których wykonywano usługi prawnicze, ale również służyły zatrudnionemu pracownikowi w okresie jego pracy. Nie można zapominać, iż to osoba prowadząca działalność gospodarczą ma prawo sama decydować o swoich wydatkach związanych z działalnością gospodarczą. A zatem nie ulega wątpliwości, że poczynione wydatki można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu”.
Leave a reply