Umowa spółki jawnej

Umowa spółki jawnej mówi, że wspólnik A uczestniczy w zyskach w 30%, a wspólnik B w 70%. Udział w zyskach odnosi się także do udziału w stratach. Dla celów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przyjąć należy, że wspólnik A uczestniczy w przychodzie spółki w 30%, a wspólnik B w 70%. Udział w kosztach kształtuje się również w proporcji 30% do 70%.

Wyłączenie na mocy umowy spółki osobowej jednego wspólnika z udziału w stratach powoduje konsekwencje w zakresie podatku dochodowego. Wspólnik nieuczestniczący w stratach (w rozumieniu KSH) nie partycypuje tym samym w stratach podatkowych. W konsekwencji należy uznać, że koszty uzyskania przychodu przypadające na tego wspólnika nie mogą przekroczyć kwoty przypadającego nań przychodu. Problematyczna pozostaje jednak kwestia podziału pomiędzy pozostałych wspólników „reszty kosztów”, których nie ponosi wspólnik nieuczestniczący w stratach. Jedną z możliwości jest proporcjonalny podział tej reszty pomiędzy pozostałych wspólników. Rozwiązanie to faworyzuje jednak wspólników, których procentowy udział w kosztach podatkowych jest największy.

Drugim rozwiązaniem jest podział reszty kosztów podatkowych pomiędzy pozostałych wspólników uczestniczących w stratach w takiej proporcji, w jakiej wszyscy ci wspólnicy uczestniczą w kosztach bez uwzględnienia wspólnika nieuczest- niczącego w stratach.

Wspólnicy A, B i C uczestniczą w kosztach odpowiednio 50%, 40% i 10%. Na podstawie umowy spółki wspólnik C nie uczestniczy w stratach. Nadwyżka kosztów przypadających na wspólnika C nad jego przychodem z udziału w spółce jest stratą podatkową, która powinna być podzielona pomiędzy wspólników A i B w proporcji 5/9 i 4/9.

Leave a reply

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>